van jonge goden

De dag na de amulettentocht hebben we 's ochtends om 7 uur een 5 uur durende fietstocht gemaakt door Bangkok. Wij hadden een zelfde (en toch geheel andere) tocht vorig jaar al gemaakt, maar J en J. sportief als ze immer zijn, wilden zich dit natuurlijk ook niet laten ontgaan!

Na een vroeg ontbijt vertrokken we dus met een groep van een man of 10 onder leiding van 2 thaise gidsen, van wie de een luisterde naar de naam Tomtom ( ze verdwaalde dus prompt een keer :-))

Maar ondanks dat was het een erg leuke tocht, gedeeltelijk door de soms wel zeer smalle en overvolle steegjes van Chinatown en gedeeltelijk door een erg landelijk gedeelte van Bangkok waar de akkers vol met voor nederlanders vaak onbekende gewassen stonden.

Na de fietstocht zijn J en J, sportief als ze immer zijn, een middagslaapje gaan doen en wij zijn, lief als wij dan wel weer zijn, naar het station gelopen om voor hen wat trein-info op te halen die ze nodig hadden voor een tripje naar Ayutthaya dat ze wilden maken.

's Avonds zijn we met zijn allen gaan eten bij een restaurant dat hoort bij een zeer populaire keten hier in Thailand waar je chinees kunt fonduen... je hebt een inductieplaat op tafel met een pan water, daar gooi je allerhande groente, vis, vlees en ander gerei in, en nadat je al dat spul er weer uit hebt gevist en opgegeten heb je als toetje soep over!

Totale schade voor 4 personen incl wat drinken was 16 euro, zodat de nachtrust van J en J in ieder geval niet geschaad werd door het prijspeil! Na terugkomst in het hotel konden we ons in ieder geval ook nog een cocktail veroorloven.

INTERMEZZO

--------------

Chinatown, Bangkok, 5 uur 's ochtends.

Het hele Grand China Princess Hotel is, op de lobby na in diepe duisternis gehuld.

Het hele hotel??? Nee, ergens op een kamer hoog in het gebouw tijgert een jonge god bij het schijnsel van zijn hotelzaklantaarnvoornoodgevallen naar zijn kleren, grijpt zijn camera en gaat, na

een hoogstnodige sanitaire pitsstop, naar beneden, waar de verbaasde portiers hem vriendelijk toelachen. Dan stapt onze jonge held de straat op en ziet, tot zijn stomme verbazing, dat de markt die dagelijks in Chinatown staat al volledig draait.... honderdduizenden kettinkjes, brilletjes, schriften, oorbellen en ander gerei hangen te glinsteren in het licht van de wankel aangebrachte spotjes en zelfs klanten zijn er al in grote hoeveelheden.

Maar dit is niet waar onze held voor op pad is gegaan op dit onchristelijk tijdstip. Vastberaden wandelt hij over de stille hoofdstraat van Chinatown, totdat hij bij de ingang van een Soi (een steegje) een groep tuktuks met chauffeur ziet staan. En hij weet.... waar tuktuks staan, daar is de actie!!!

Dapper stapt hij de Soi in en staat meteen in een andere wereld, de wereld van de 'old market' van Chinatown. Zoals de naam aangeeft de oudste markt, niet alleen van Chinatown, maar van heel Bangkok en de plaats waar iedereen die een eetstalletje hebben (zo ongeveer iedereen in Bangkok lijkt het vaak) zijn waren haalt.

Manden vol vis, garnalen, in stukken gehakte runderachtigen, prachtige groenten en stapels afgehakte varkenskoppen... het is als een tafereel uit een film over de middeleeuwen.

Het is een plaats waar je geen toerist zult vinden (op onze eenzame dwaas na dan), mede doordat geen toerist deze markt weet te vinden.

In eerste instantie is de reactie van veel mensen er dan ook een van verbazing en een zeker wantrouwen, maar als blijkt dat ik niet eens zo heel erg in de weg loop, niet bijt en zelfs in vloeiend thais hallo kan zeggen veranderen de wantrouwige blikken in een eerste aarzelende glimlach, een hoofdknik en zelfs een groet.

Enkele uren dwaal ik door deze wonderwereld, aleer terug te keren naar het hotel waar ik de bloed- en vissporen uit mijn broek spoel en nog even wat ga liggen...dromend van varkenskoppen en lief lachende marktdames.

____________

De rest van de dag hebben we grotendeels gescheiden van J en J door gebracht dus ik kan niet instaan voor wat zij precies uit hebben gespookt, al kwamen ze wel met tassen vol inkopen terug!

Zelf zijn we naar de dierentuin geweest, die helaas ook al niet over de zo beroemde Thaise witte muizen bleek te beschikken, maar die wel een nog steeds fraaie collectie slangen heeft (zou dat de afwezigheid van die muizen misschien verklaren?)

Na de beestenbende zijn we gaan lunchen bij Jim Thompson, een museum, zijde winkel en prima restaurant (later bleek dat J en J ons daar gezien hadden, zij waren in het museum, terwijl wij onze krab wegwerkten).

Daarna hebben wij het splinternieuwe museum voor moderne kunst bezocht hier in bangkok en warempel... ze hadden wel 1 ding wat je echt kunst kunt noemen! De rest was , zoals zoveel hier in Thailand ofwel handvaardigheid ofwel decoratie. Op zich niks mis mee, maar om daar nou een museum voor neer te zetten, terwijl iedere kraam langs de straat soortgelijk spul verkoopt is wel zonde.

's Avonds hebben we met zijn viertjes heerlijk Italiaans gegeten, voor hier extreem duur, maar wel heel erg lekker :)

Daarna zijn we (op verzoek van Janneke, ik ben geheel onschuldig) naar een van de beruchte rosse buurten van Bangkok gegaan. Haar smoes was dat er een nachtmarkt is (wat ook zo is, maar wie houdt ze nou voor de gek?)

Gelukkig hebben A en ik de wintersale weten te weerstaan, dus de huiselijke zegen is in geen van beide huizen in gevaar gebracht!

nooit meer een ongeluk, hooguit met een luier

Na al dat bier en guavesap zijn we moe, maar voldaan naar het hotel gegaan en braaf gaan slapen (geen idee of J en J dat hebben gedaan, maar we gaan maar even uit van het beste).

Op maandagochtend hebben we gezamenlijk ontbeten en zijn J en J naar het grand palace, en een aantal tempels gegaan, terwijl wij met een aantal Thaise vrienden zijn gaan lunchen in een restaurant waar geen toerist ooit terecht zal komen en waar, als die toerist daar wel terecht komt niemand hem zal verstaan, tenzij hij/zij thais spreekt. En het was weer eens een juweel van een restaurant met het meest sublieme thaise eten dat we ooit geproefd hebben. Totale kosten voor de hele maaltijd voor 8 personen was 25 euro, dat lukt je in Nederland niet eens bij de snackbar.

Na de lunch zijn we naar een tempel gegaan en hebben deze uitgebreid bezichtigd. Net toen we daar weg wilden gaan viel een Thaise man de amulet op die mijn betere helft gekregen heeft van een thaise collega en hij begon prompt een vrij onverstaanbaar (en ietwat dronken) verhaal over het feit dat het een erg krachtig amulet was (mooi meegenomen dus!)

natuurlijk moesten wij als ervaren amuletten-kenners prompt met hem mee naar de verblijven van de monniken van de tempel, het bezopen mannetje belde aan bij een deur en deze werd geopend door een oude monnik, die bleek te leven op een berg boeken (de slegte was er niets bij) we kregen allebei een plaatsje toebedeeld op een plastic campingstoeltje en de amulet die we hadden werd beoordeeld en goedgekeurd. Gelukkig waren er echter ook nog erg krachtige amuletten beschikbaar voor mij en na een donatie aan de tempel heb ik er daar een van gekregen. Deze amulet zorgt er voor dat ik vanaf nu nooit meer een verkeersongeval kan krijgen, sterker nog, ik kan nu zelfs hier in bangkok zomaar blindelings oversteken. Mocht er vanaf nu niets meer van me vernomen worden is het dus een neppertje gebleken!

Dat geen verkeersongevallen bleek trouwens al snel niet 100% te kloppen, want het amulet zal er wel voor zorgen dat we in 2009 een baby krijgen, kennelijk is geslachtsverkeer dus uitgesloten in de polis. (iemand die een kind wil kopen? Het is een weggevertje!)

We hebben maar beloofd volgend jaar met baby en al terug te komen.

De gulle donatie werd trouwens niet alleen beloond met de beoogde amulet, we kregen er nog 4 amuletten bij, bedoeld om kamers veilig te houden en een handvol stickers die de auto beschermen (maar als je geen auto had werkten ze ook wel voor je huis!)

Na dit heilig avontuur zijn we met onze vriendjes J en J gaan chinezen in Chinatown, kan het toepasselijker, waarna we nog even het draaiende restaurant hebben bezocht.

van cocktails, guaves en arme mensen die het met het uitzicht moeten stellen

we zijn afgelopen zaterdag goed vanaf Phuket naar Bangkok gevlogen en zelfs de taxirit hier in Bangkok lukte wonderwel, terwijl het nog wel een wat ingewikkelde trip was, aangezien we eerst naar ons hotel in Bangkok moesten waar we aan het begin van de reis hadden gezeten, om daar onze achtergelaten koffer op te halen en we vervolgens door de avondspits naar Chinatown moesten naar ons vaste plekje hier. Gelukkig hadden we net die ene chauffeur in heel Bangkok die zowel wat engels begreep alsook de plattegrond van de stad kende.

De eerste avond zijn we voor een cocktail naar het draaiende restaurant op de bovenste verdieping van ons hotel gegaan en werden daar (geen idee of dat nou wel een goed teken is, eigenlijk!) meteen herkend door het personeel. Groot was de wederzijdse vreugde en de glazen waren gelukkig ook niet klein, zodat we de daarop volgende nacht prima hebben kunnen slapen :-)

Op zondagochtend zijn we lekker de stad in gegaan in blijde verwachting van de aankomst van janneke en jip, die die middag zouden arriveren. Voor deze bevalling zijn we dus in de loop van de middag weer naar het hotel gegaan (de nare plagiatoren hebben het gewaagd gewoon 'ons' hotel te boeken!) en toen we daar aankwamen wilden we informeren of ze misschien al aan waren gekomen. Op naar de receptie dus en gevraagd of ze er al waren..... volkomen onbekend, welke naam we ook opgaven, niemand van die naam had gereserveerd!

30 minuten later kwamen de arme kamerloze reizigers aan.... en konden zonder enige moeite inchecken terwijl wij probeerden onze gebroken klompen weer te lijmen.

J en J waren wonderfris en dus zijn we korte tijd later al een wandelingetje gaan maken door Chinatown en naar de bloemenmarkt. Van daar zijn we met de river express (een soort lijnbus op het water) en de skytrain (een soort metro voor mensen die te lui waren er een tunnel voor te graven en hem toen maar op stelten hebben gezet) naar een winkelcentrum gegaan met op het dakterras iets wel erg Nederlands... een Heineken Green Place, waar ze niet alleen bier verkopen (per flesje, literkan, of per toren-met-tap-en-ingebouwde-koeling van 3 liter) maar ook Guave-sap, al leverde dat wel wat problemen op. janneke bestelde dit namelijk en na een kwartier kwam er een van portofoon voorziene hoofdkelner samen met degene die de bestelling op had genomen zeggen dat ze dat niet hadden...wat voor sapjes zijn er dan wel, vroegen we... nou, appel, sinaasappel en guave....doe dan maar guave zeiden we en zie: het lukte!

Gelukkig is daar op dat dak niet alles Nederlands: ze hebben er ook heerlijk thais eten en fantastische thaise meisjes die alles brengen, zodat janneke uiteindelijk blij was met haar sap, jip met zijn bier, Tooske met het eten en ik het moest doen met het uitzicht :-)

van regen en water en andere vloeistoffen

En net schiet me nog te binnen dat ik in alle euforie over de Fantasea show ben vergeten te vertellen over de levensechte regenbui on stage... zo levensecht dat we op rij 5 nog konden genieten van een verkoelende douche J

En wat hebben we verder zoal uitgespookt hier op zonnig Phuket?

Nou, om eerlijk te zijn niet zo veel (het lijkt wel vakantie!). Beetje aan het zwembad hangen, beetje langs het strand wandelen, te veel eten, wat cocktails drinken... ik verwacht wel dat jullie medelijden met ons hebben!

Gisteren was er in het hotel een feestavond met een fantastisch seafood buffet, erg veel eten met pootjes en allemaal even lekker klaargemaakt.

Ook was er natuurlijk een band die op geheel eigen wijze nummers ten gehoren bracht zoals de klassiekers 'Gleen, gleen glass of home' en 'voulez vous couchez accesoires'

Vandaag vliegen we terug naar Bangkok, we hebben zojuist het vervoer van hotel naar vliegveld al geregeld, nu maar hopen dat de charmante air asia stewardessen de boel ook weer goed geregeld hebben!

Als we eenmaal in Bangkok zijn moeten we eerst naar ons vorige hotel daar omdat we daar onze koffer hebben achtergelaten met het merendeel van onze zooi. Bang voor dieven hoeven we niet te zijn, want hij weegt iets van 1300 kilo (al las ik van de week wel in de krant hier dat er in een dorp in de buurt van Bangkok de dorps-watertank gestolen was.... Een gevaarte op een paal van 20 meter, gelukkig was de politie er wel in geslaagd de dieven met hun buit te vinden op de weg....kennelijk hadden ze iets waardoor ze opvielen J). Als we die koffer dan eenmaal hebben kunnen we door naar ons hotel in Chinatown, waar morgen onze, door alle slaap tijdens de vlucht, volledig uitgeruste vrienden aan zullen komen, waarschijnlijk volledig in shock doordat ze net met 160 km per uur langs een vrachtwagen met een 20 meter lange watertank zijn geraasd. We zullen proberen ze d.m.v. een thaise bier-therapie weer tot rust te brengen.

Zelf zijn we van plan morgenochtend eerst nog naar de weekendmarkt in Bangkok te gaan. Dat is voor ons inmiddels een aardige verslaving, maar er staan iets van 15.000 kramen, dus echt uitgekeken raak je er niet zo snel. Misschien kopen we dit jaar wel een leuke gebruikte watertank of zo (of een echte tank en we grijpen de macht hier, een regering is er immers nog steeds niet en het is de vraag of die er binnenkort komt)

Vanuit bangkok zullen we misschien niet zo vaak mailen, vreemd genoeg zijn internet café's er wat minder dik gezaaid, en die ene die we kennen en waar we vaak in de buurt komen zit tegen de airco van een groot winkelcentrum aangeplakt en er raast dus constant een storm doorheen met een gemiddelde temperatuur van een graad of 12. Ik geloof dat we op vrijdag de nachttrein naar Chiang Mai nemen en van daaruit kunnen we zeker vaker mailen (al probeer ik in Bangkok ook nog wel watt e vinden hoor!)

Groetjes van ons tweetjes

van laag vliegen en hamsterende muizen

Zo, nog even een kort berichtje met wat Thaise weetjes die ik gisteren vergeten
ben (of die gisteren nog niet gebeurd waren).

Om te beginnen blijk ik helemaal vergeten te zijn iets te vertellen over onze
taxi rit naar het vliegveld in Bangkok, toen we met Air Asia naar Phuket wilden
vliegen.
Air Asia is sponsor van het AT&T Williams F1 race-team, maar ik had nooit durven
vermoeden dat ze hun coureurs ook in de thaise taxi-wereld hadden :-S
Tot nu toe stond ons Bangkokse taxi-record op 120 km per uur, maar de chauffeur
die we nu troffen haalde de 160!!!
Om dat te kunnen doen moest hij natuurlijk wel op alle 4 de rijstroken die hij
tot zijn beschikking had inhalen, links . rechts, midden....zigzaggend met soms
maar 20 cm tot zijn voorganger en tot het zojuist ingehaalde voertuig Om te
zorgen dat zijn passagiers niet gillend van angst in de veiligheidsgordels
zouden hangen had de chauffeurs die gordels maar verwijderd... erg zorgzaam
Snelheid lijkt toch wel een thema van onze reis de laatste dagen: bij de
receptie van het hotel hier kregen we een welkomstdrankje toen we aan het
inchecken waren, ik nam een slokje, de receptioniste vroeg me om mijn papieren,
ik buk om die uit mijn tas te pakken, kom weer overeind..... weg drankje
Maar het kan erger.... we dronken gisteren ergens koffie,Tooske pakt het kopje
van het schoteltje om een slokje te nemen..... schoteltje afgeruimd!!!!

Die koffie was trouwens deel van een erg leuke avond (wat nu volgt is een
reclame spot die me recht uit het hart komt, een echte aanrader voor iedereen
die ooit naar Phuket gaat namelijk!)
We zijn gisteren namelijk naar FantaSea geweest, een show hier op Phuket die
wonderlijk genoeg geen barst met de zee te maken heeft, maar wel zeeeeer de
moeite is.
Voor Thaise begrippen is het een erg duur gebeuren, samen waren we namelijk iets
van 90 euro kwijt.
Wat kregen we daarvoor? Nou, allereerst werden we keurig bij ons hotel opgehaald
en naar FantaSea gebracht, daar kwamen we eerst in iets wat op de pier van
Brighton niet zou hebben misstaan: een soort van kermis met veel neon en herrie,
met ballengooitenten, schiettenten enz. Enz. Een beetje een zooitje, maar wel
een gezellig zooitje 
Daarna mochten we naar het restaurant waar we een buffet kregen (wat nog goed
was ook, maar slecht eten is in Thailand ook moeilijk te vinden). En een
restaurant was het zeker... 3600 zitplaatsen!
Op zich is dat buffet niet zo uitzonderlijk dat het de trip waard is, dat komt
pas later, maar wat wel leuk is is dat je er mensen uit allerlei culturen een
bordje eten ziet halen, zoals de japanse jongedame met haar bordje vol gebak,
patat en tomatenketchup

Na het eten zijn we naar het 'Tiger Jungle Adventure gegaan' een aantal in het
beton uitgehouwen grotten met in grot 1 de kikkers uit Zuid-Amerika, die ofwel
heel klein, ofwel heel onzichtbaar zijn.
In grot 2 zaten Halfapen, die ook wel gewoon strategisch geplaatste bontmutsen
konden zijn (maar misschien waren ze ook moe en zaten ze gewoon heeeeeel erg
stil!)
Grot 3, daar zaten witte herten uit Thailand, deze waren minder moe, want ze
bewogen af en toe een oor (kan ook best zijn dat ze opgezet waren en de oren op
een electro motor zaten trouwens!)
Grot 4 zat boven je hoofd en had een glazen bodem en er lag inderdaad iets in
wat op de onderkant van een python leek, maar ook deze was erg stilletjes 
Grot 5 was de woning van een Thaise pauw en die was volgens ons volkomen echt en
levend!
Grot 6 werd bevolkt door Australische kaketoes, die eveneens erg levend waren
Grot 7 werd wederom door iets zeer levends bevolkt, namelijk witte kraaien uit
Birma.
In grot 8 zaten de (kennelijk) beroemde witte Thaise muizen, wat wel raar was is
dat deze niet wit waren en ook geen muizen, want het waren hamsters, die in een
soort kermis-landschap ongeinteresseerd voor zich uit zaten te staren.
Grot 9 bevatte pelikanen, die denk ik net even pauze hadden, en grot 10 was een
vijver vol onzichtbare goudvissen.
Grot 11 werd bewoond door vleermuizen, maar tenzij er hier een soort leeft met
rode led-lichtjes in plaats van ogen, waren die denk ik nep
Grot 12 echter werd bevolkt door 2 prachtige en zeer wakkere witte tijgers, dat
was absoluut de moeite waard.
Maar zul je nu denken, is dat nu de reclame voor iets waar iedereen die naar
Phuket gaat naar toe zou moeten?
Nee, dat was hij niet!
Die komt nu, want het hoogtepunt van de avond is een show in een soort enorme
theaterzaal. Alleen is het ook moeilijk hier reclame voor te maken, omdat
woorden (zelfs mij) te kort schieten om te beschrijven wat je allemaal zag.
Het is een show met (ik heb geprobeerd op het eind mee te tellen) 100 dansers,
trapezewerkers, acrobaten, goochelaars enz. Verder 1 paard, 6 geiten, 6 kippen,
een stuk of 10 duiven (en al dat veel vliegt en rent dus los over het podium!)
een tijger (die zat wel aan een riempje) en wat er verder los over het podium
rende?.... 3 waterbuffels en 16 olifanten!
Het is een geweldige show, met veel dans, vuurwerk (onvoorstelbaar dat die 16
olifanten niet op hol slaan terwijl er naast ze een kanon wordt afgeschoten en
overal vuurwerk ontploft), laser, in wit geklede trapeze werkers die in het blacklight
boven je hoofd lijken te zweven. Een absolute aanrader dus!

En met deze reclamespot ga ik denk ik voor vandaag maar eindigen, het zwembad
roept

van dames van plezier en plezierige dames

En dan nu een berichtje vanaf zonnig en zondig Phuket. Dat wil zeggen,
zonnig is het hier overal, het zondige beperkt zich grotendeels tot 1 klein
deel van dit behoorlijk grote eiland, jammer dat het meteen dit hele eiland
een slechte naam geeft dus.

De eerste dagen in bangkok hebben we vooral lui doorgebracht (op het shoppen
na dan, want dat blijkt weer een topsport te zijn!). Al te veel willen we
echter niet vertellen over wat we er gedaan hebben, omdat hele goede
vrienden van ons binnenkort ook naar Bangkok komen en we niet alle voorpret
willen bederven. We hebben in ieder geval wel weer wat leuke eettips voor ze
opgedaan, zoals het restaurant waar we op 5 december aten, de verjaardag van
de Thaise koning en waar we, toen we net zaten, een lijst met fantastische
cocktails voor onze neuzen kregen... net toen ik een keuze gemaakt had wat
me het aller allerlekkerste leek verscheen de ober en zei... today no
alcohol... for birthday of my king.
Wij dus maar water besteld en net toen we daar liters en liters van op
hadden kwam de ober en sprak de magische woorden .... I asked manager...
alcohol okay now.
Kennelijk duurt de verjaardag van de koning maar tot een uur of 7 in de
avond of dacht de manager dat de kans op een politie controle klein was!

De rest van wat er in Bangkok beleefd is zullen we vast ook wel weer beleven
als we er eind van de week weer heen vliegen en dat komt dus vanzelf wel
weer een keer aan de orde in een later mailtje.

Ons op het allerlaatst geboekte hotel in Bangkok ... het oorspronkelijke
hadden we afgezegd, vanwege de bezette vliegvelden hier, viel niet tegen,
alleen was het wel jammer dat de airco op de kamer kennelijk gebouwd was
door Daf trucks, aan het geluid dat hij produceerde te horen. Maar goed, wie
wil er nou slapen!

De vlucht hier naar het zuiden hebben we gemaakt met Air Asia, een
maatschappij met de wat vreemde gewoonte dat ze geen vaste plaatsen
hebben...gevolg...zodra er aan boord gegaan kan worden bestormd de ganse
massa het toestel en vecht daar voor de beste plaats. Dit valt echter te
voorkomen door vooraf wat extra te betalen voor express boarding, je mag dan
als eerste aan boord. In theorie natuurlijk mooi....behalve als iedereen
extra betaald heeft. Dat was dus nog wel even spannend toen we vertrokken.
Maar ziet.. voeg hier een dubbele punt in, ik kan het niet, want dit
toetsenbord staat op zweeds en ik kan dus wel smörrebröd typen, maar amper
leestekens.... er waren slechts 4 mensen die zo slim geweest waren wat extra
te spenderen.... en dus mochten we met zijn vieren alvast in een apart
glazen hokje gaan staan. Ik snap nu hoe de dames op de wallen zich moeten
voelen. Maar het resultaat was wel dat we heerlijk op de voorste rij zaten
en dat de plaats naast ons zelfs vrij werd gehouden.
Een bijkomend voordeel van deze plaats was dat de veiligheids instructies
niet gegeven werden via video maar nog door een echte levende
stewardess....en wat voor een! Zelden heb ik zo goed opgelet en zelden heb
ik zo weinig gezien van de veiligheidsinstructies zelf.... het is dat Tooske
toevallig ook in dat toestel zat....
Nu gaan we zo op pad om onze bankrekening te plunderen en vanavond gaan we
naar een grote show... ze zeggen dat het de moeite waard is, maar zelfs al
is het niks levert het vast weer een verhaal op!

Paul en Tooske go to war!!!

Even een eerste korte berichtje om te laten weten dat we goed zijn aangekomen. Tegen de verwachting in zijn we zelfs geland op het normale vliegveld van Bangkok en niet op een militaire basis 160 km ten oosten van de stad.
Het was wel apart om het grootste vliegveld van Azie te zien met daarop hooguit 10 vliegtuigen. Het had iets van een post-apocalyptische film.
Nou past dat op zich best bij Bangkok, want de chaos die hier altijd heerst doet sterk denken aan de film Bladerunner.
Maar dat is dus de standaard chaos die hier hoort te zijn. Betogende menigten zijn we niet tegen gekomen, laat staan dat we zijn aan- en/of neergeschoten.

Onze vlucht had, anders dan oorspronkelijk gepland een tussenlanding in Wenen en wat ook niet gepland was, was dat de vlucht zo overboekt was dat we economy moesten vliegen. Wat wel weer al vanouds was, was dat de passagier voor me als aller- allereerste van iedereen zijn stoel naar achteren gooide en me zo veranderde in een volmaakte imitatie sardine in blik. Gelukkig duurde de vlucht maar 13 uur :(

gelukkig zaten we wel naast een stel oudere heren, waarvan we vermoeden dat ze niet naar dit land zijn gekomen puur voor de cultuur en die een bron van vermaak waren. Zo waren ze stuk voor stuk te oud om nog te kunnen lezen wat er op het formuliertje stond dat ze voor het verkrijgen van een visum hier in moesten vullen en heb ik dat dus braaf voor gelezen, waarna ze het zelf in het engels invulden. De man naast me was van beroep chef-cock (wat gezien zijn reisdoel wellicht nog van pas komt!), de man daarnaast was bisnes man (wellicht een collega van ons aller-landgenoot Joran v.d. S).

Maar we maken het dus goed, het enige wat ik gezien heb dat leek op een razend tekeergaande menigte was Tooske in wat modezaken

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

paul