We hebben ergens op internet gelezen dat de jaarwisseling in Nederland erg mistig zou worden.... nou datzelfde was hier het geval! dat kan er echter ook mee te maken hebben gehad dat we de jaarwisseling gevierd hebben in de Saloon en dat er, ondanks dat er maar een man of 10 waren, aan het begin van het jaar toch ruim 100 tequila's doorheen waren (plus de rest). Zelden zijn we een jaar op zo mexicaanse wijze begonnen, al was het vuurwerk weer wel heel erg thais: knalhard en volkomen onbetrouwbaar.... sommige dingen kreeg je nog niet aan met een gasbrander, terwijl andere stukken vuurwerk al afgingen als je er naar keek....dolle pret dus voor alle thai, groot en klein (wij zijn op veilige afstand gebleven...iemand moet toch de tequila voorraad bewaken).

De volgende ochtend waren we opvallend fris (ja, het verbaasde ons ook!) en dus zijn we na een stevig ontbijt in ons guesthouse eerst maar eens wat rond gaan wandelen om vervolgens te besluiten maar weer eens naar de bios te gaan. Dit keer stond 'bedtime stories' op het programma, een film die weliswaar geen oscar zal winnen wegens het beste verhaal, maar erg leuk om nieuwjaarsdag mee door te brengen, vooral als je in een zaal vol thai zit, die de hele film door zitten te giechelen als een kudde tienermeisjes.

Ons guesthouse ligt trouwens aan een steeg waar, als je er op de avond doorheen wandelt, de vleermuizen net je haar niet raken als ze over komen vliegen. Waarschijnlijk jagen ze op de insecten die aangetrokken worden door het licht van de restaurantjes aan de steeg, maar die lichten zijn laag en dus de prooi ook en daarom vliegen deze kleine ongevederde vrienden ook op een hoogte waar zo menig stuka-piloot zich indertijd niet aan gewaagd zou hebben. Thuis hebben we ook wel vleermuizen in de tuin (en ter geruststelling van de lezers...we hebben er ook planten in), maar dat zijn maar armzalige diertjes vergeleken met deze fladderaars, aangezien deze toch wel de spanwijdte hebben van een flinke kraai.

de derde januari hebben we uitgeroepen tot nationale-verwen-onszelf-dag (ja, alweer een) en dus zijn we naar een massage gebeuren hier ter plaatse geweest en hebben ons daar uitgebreid laten verwennen (het had beslist wel ergesn uitgebreider gekund, maar Tooske vond dat niet goed :-( ). We waren al eens bij hetzelfde bedrijf geweest een aantal jaar geleden toen we hier 3 maanden gebleven zijn, maar toen waren we op een andere lokatie. Nu waren we in hun hoofdvestiging, waar je allemaal een eigen prive huisje krijgt, tot de nok toe volgestouwd met masseuses.

natuurlijk vraagt nu iedereen zich af: 'heeft het gesprek met de amulet je geholpen...had je nu eindelijk een knappe masseuse?' Maar helaas moet ik het antwoord op deze levensvraag schuldig blijven, aangezien een of andere malloot bedacht had dat het rustgevend zou zijn als bij iedere behandeling je ogen afgedekt werden met een doekje. Geen nood, dacht ik nog... het laatste onderdeel is een gezichtsbehandeling en daarbij kunnen ze tochj moeilijk de hele tijd mijn ogen bedekt houden! En ik had gelijk.... mijn ogen bleven onbedekt (een groot gedeelte van de tijd tenminste),... helaas had de afdek-malloot echter kennelijk ook bedacht dat de masseuse niet op de klanten mocht asemen en het arme schaap dus voorzien van een mondkapje, zodat ik alleen maar kan melden dat ik in ieder geval een masseuse had die beschikte over 2 ogen :-)

de behandeling begon eigenlijk al toen we op werden gehaald met de auto, die (in ieder geval van binnen) heerlijk rook en waar een rustgevend muziekje werd gespeeld (al kan ik wel melden dat ook rustgevende muziekjes wel degelijke onrustig maken, nadat je ze 5 uur hebt gehoord!), na aankomst bij de Spa kregen we een kopje rustgevende thee en werden we naar ons huisje gebracht waar we ons, na een douche, konden hullen in badjassen (die echter zo kort waren dat ik daarna in een rare huppelgang over het terrein naar de sauna kon, om zo de openbare orde niet te verstoren). Toen mochten we een half uur lang gezellig zweten in een van thaise kruiden (ongetwijfeld rustgevende) voorziene stoomwolk. Daarna was het tijd om te douchen en gingen we (al huppelend) terug naar ons eigen huisje, waar we gescrubd werden (met een rustgeven doekje op onze harsentjes)... weg zorgvuldig aan gekweekt laagje bruin dus :(.

daarna was het tijd om... te douchen en dat was hard nodig ook, want ik weet niet precies met wat voor etenswaar ze ons gescrubd hadden, ik zag wel opvallen veel mussen en mezen verlekkerd naar me kijken terwijl ik daar in de openlucht douche stond, toen dat ook weer gebeurd was was het tijd om ingesmeerd te worden met rode marokkaanse klei (bestaat dat land eigenlijk nog wel...thai halen daar al jaren alle klei weg!) en ingerold te worden in enorme lappen huishoudfolie, waarna we een half uur lang als twee overmaatse loempias mochten blijven liggen met een rustgevend doekje op ons hoofd. dat was ook het moment waarop ik merkte dat de (rustgevende) geurolie die in ons huisje werd verstookt op mijn keel sloeg en ik dus prompt moest hoesten. Nou is hoesten in gezelschap in Thailand bijna net zo onbeschoft als je neus snuiten, dus ik probeerde het hoesten in te houden... iets wat dus altijd juist het tegenovergestelde bewerkstelligd... ik kuchte dus een keer voorzichtig en voelde prompt dat de masseuse (van wie ik had gehoopt dat ze even van dat half uur gebruik maakte om ergens wat te gaan eten of zo) dus nog wel degelijk aanwezig was, want prompt raakte ze mijn linkerschouder aan om te vragen of alles in orde was. Ha!, dacht ik...dus dan moet ik maar naar rechts hoesten om haar niet recht in haar gezicht te hoesten (handig, die rustgevende doekjes op je ogen hoor!) ik draaide dus mijn hoofd om eens flink te kunnen hoesten...prompt een tikje van rechts en de vraag of het echt wel ging :-( Op deze manier kan een half uur best lang duren hoor!. gelukkig werden we uiteindelijk verlost en mochten we...gaan douchen!

daarna was het tijd voor een heerlijk melkbad, ook in de buitenlucht en dus ver van de verstikkende olie-wolk. de vorige keer dat we dit massage pakket hadden kregen we, gelegen in bad, een kop thee en heerlijk vers fruit, maar kennelijk ging de oogdoekjes- en monddoekjesmalloot ook over de catering, want in plaats van fruit kregen we nu ieder twee dikke plakken van een of andere, met botercreme gevulde cakerol (vast rustgevende boter, maar toch een vreemde keuze). na het bad was het gelukkig tijd om te gaan douchen!

En daarna kregen we een massage, en niet zomaar een, nee een four hand massage.... ieder van ons dus twee, helaas door de blinddoeken compleet onzichtbare, masseuses!

Ook tijdens deze behandeling viel het dus niet mee om niet in iemands richting te hoesten, aangezien het huisje nou niet bepaald overgroot was en we er dus wel met 6 man aanwezig waren (ik droom wel eens over zoiets, maar dan zit die blinddoek er nooit bij). Na de massage was het tijd voor de gezichtsbehandeling en die was echt heerlijk. Volgens Tooske zie ik er nu 10 jaar jonger uit en ik zit me dus nu al een dag af te vragen wat ik met zo'n oude vrouw moet :-)

genietend van de gezichtsbehandeling ontdekte ik ook dat ik het hoesten zeer beperkt kon houden door gecontroleerd door mijn neus in en uit te ademen. Al met al een moment van complete gelukzaligheid dus. Vooral toen ik de indruk kreeg dat ze het onderdeel dat ik de vorige keer zo onaangenaam vond (het gezichtsmasker met komkommer) geschrapt hadden uit het programma!

Ook hier werken amuletten dus niet 100%, want ik had het nog niet gedacht of hop! daar kwam de eerste schijf komkommer, al spoedig gevolgd door iets waarbij vergeleken het saladebuffet van de pizzahut een kleine jongen is. Komkommer, tomaten, augurkjes.... geen idee wat er allemaal op mijn arme hoofdje gestapeld werd, maar het waren werkelijk kilo's groente!

Ach, dacht ik, allemaal niet echt een ramp, ik ben tenminste van dat gehoest af, zoalng ik rustig door mijn neus adem... adem in..adem uit...adem in...adem uit...aden..PLOP! een schijf komkommer dwars voor mijn neus!!!!! en je wilt natuurlijk niet gaan hoesten als er net een hele stapel salade op je hoofd ligt!.... wait for 15 minutes, fluisterde de salade-engel in mijn oor.... het waren de langste 15 minuten van mijn hele leven :-(

Na deze heerlijke rustgevende ervaring werden wij tenslotte vergast op een heerlijk kopje rustgevende thee en de rekening, die het hele rustgevende gedoe onmiddelijk weer teniet deed en vervolgens werden wij met de rustgevende Spa-mobiel weer naar ons guesthouse gebracht (wel met een omweg, ik ken de stad inmiddesl beter dan veel inboorlingen hier en ik denk er over een taxi te kopen en voor mezelf te beginnen :-))

's Avonds zijn we gaan eten bij een geweldig restaurant op de Kalare Nightmarket, een zaakje waar we ooit via onze vrienden Frank en Varitha terecht zijn gekomen en waar ze vooral (maar niet uitsluitend) heerlijk seafood hebben.

En Pierre, wat hebben zij gegeten?

Nou, we bestelden om te beginnen vers vruchtensap, gebakken rijst met krab en kip gebakken met knoflook en peper en de ober wilde al weglopen (waarschijnlijk denkend 'daar heb je weer een stel van die toeristen die alleen nasi en nuggets lusten), toen we met de rest van de bestelling op kwamen draven: gebakken shitake paddestoelen, grote garnalen in tamarinde saus een hele 'snakeheadfish' met thaise kruiden (geen idee wat voor vis het is, maar hij is niet klein en heeft echt de kop van een flinke slang...als je zijn lijfje eenmaal weggepeuzeld hebt ziet hij er helemaal uit als een flinke python) en een grotere tafel..... de ober keek ons even aan, keek naar zijn lijstje met bestellingen en zei .... ja, deze tafel is echt te klein.... en dus werd er snel nog een tafel bij gezet :-)

Na het eten hebben we toen nog een enorme schaal met zoete kleefrijst en mango besteld en om onze trouwe lezers een idee te geven van thaise prijzen... het geheel kostte 16 euro en dat op een adres wat niet echt heel goedkoop is voor thaise begrippen (voor mensen met een ander culinar interesse patroon: een dubbele cheeseburger met patat en cola kosten bij de Mac iets van 2 euro).

En vandaag zijn we weer terug verhuisd naar ons vorige hotel, waar we wederom erg ons best gedaan hebben om te achterhalen of de kerstkaarten waarvan we weten dat ze ons toegestuurd zijn, aangekomen waren.... eerste resultaat was dat ze gingen kijken of we nog een tweede kamer bewoonden in het hotel en toen we ze eindelijk duidelijk hadden gemaakt dat de mensen van wie we ze het naamkaartje gegeven hadden wij zelf waren en we dus niet wilden weten of we al ingecheckt waren, maar of er post voor ons was, wilden ze prompt nog een kamer voor ons reserveren..... het kan dus best dat er post ligt voor ons, maar hij zal nog even verborgen blijven totdat we iemand ontmoeten die genoeg engels en thais kent om deze oh zo ingewikkelde kwestie op te lossen.

verder hebben we net gezellig koffie gedronken met een collega van Tooske, Thidarat, die naar het hotel was gekomen om een cadeautje voor ons af te geven (over smaak valt niet te twisten en het komt uit een goed hart, dus ik vrees dat Tooske me zal dwingen het mee naar Nederland te slepen, alwaar het na een aantal jaren zolder waarschijnlijk in het afval zal verdwijnen)