aangekomen in Chiang Mai zijn we natuurlijk eerst naar ons hotel gegaan (en J en J naar dat van hun, dat in de oude stad ligt). Wij hebben hetzelfde hotel als vorig jaar gekozen, omdat we toen vonden dat het er niet alleen leuk uitzag maar ze er ook erg aardig personeel hebben. En dat aardige personeel bleek ons ook nog te herkennen, hetgeen best opmerkelijk is, aangezien het een hotel is dat zelfs nu volledig bezet is (en nee, niet door betogers!). Dat een hotel vol is is momenteel echt opmerkelijk, Thailand is namelijk opvallend leeg sinds dat gedoe op de vliegvelden van een aantal weken geleden. verwacht wordt dat als gevolg van die hele toestand 2 miljoen mensen zonder werk zullen komen zitten (en dat dus boven op de gevolgen van de 'gewone' economische crisis)... hierbij dus een oproep aan eenieder om vooral Thailand te gaan bezoeken: het land en de mensen hebben het meer dan ooit nodig, gezien de lage aantallen toeristen zijn er koopjes te halen op het gebied van accomodatie en je komt niet allemaal van die toeristen tegen :-)

Ook de antieke wasvrouw van de vorgaande jaren bleek ons nog te herkennen, Tooske werd omarmd alsof ze een na lange tijd huiswaarts gekeerde dochter was. nadeel van de antieke wasvrouw is wel dat haar antiekheid nu kennelijk niet meer alleen haar kalenderleeftijd omvat, maar ook haar dagelijks handelen, want ik heb in een aantal shirts ineens een gat zitten van het merktekentje wat ze er in had gedaan om de was van verschillende klanten uit elkaar te houden, terwijl een wit shirt van me ineens opvallende gele vlekken vertoonde ( maar dat heeft ze goed gemaakt door het, geheel gratis, weer te wassen.... het zijn nu opvallende lichtgele vlekken en mocht ik ooit eens 30 cm kleiner worden past het me vast weer!). Voordat dit verval in wascapaciteiten duidelijk was geworden hadden we J en J hetzelfde wasvrouwtje ook al aangeraden, met als resultaat dat K prompt een spijkerbroek kwijt was (geen nood, hij is op de avond voor vertrek van J en J weer opgedoken ook, en niet eens geel)

verder werden we ook nog herkend in de Chiang mai Saloon, maar dat is geen wonder want dat is al sinds het bestaat onze stamkroeg hier en wij zijn natuurlijk wel de allerleukste klanten die ze hebben (en momenteel vaak ook de enige...ik zei toch al dat het stil is in Thailand? de saloon zit normaal avond aan avond vol en je mag blij zijn als je er een tafeltje vindt)

's Avonds zijn we met zijn viertjes gaan eten op de Anusan Food Market, een grote markt vooral gespecialiseerd in vis en andere zooi uit zee. Janneke ging prompt voor de kreeft (doe maar duur!), maar kreeg daar bijna weer spijt van toen de serveerster het beestje nog even in volle glorie kwam showen voordat hij de pan in ging...... uiteindelijk won de eetlust het echter van de moraal en zo maakte Janneke alweer een slachtoffer :-(

Hoogtepunt van de dag daarna was de zondagsmarkt en vreemd genoeg bleek hier niks van alle stilte op toeristengebied, want zo druk hebben we deze markt nog nooit beleefd! Wat wel opviel was echter dat de meeste mensen die er rondliepen Thaise toeristen waren.... doordat de hotels zo leeg staan zijn ze gaan stunten met prijzen en is het voor de Thai zelf een uitgelezen kans op vakantie in eigen land te gaan, waarbij Chiang Mai een geliefd reisdoel is, aangezien het goedkoper is dan bijv. Bangkok en ook het weer er aangenamer is (de koudegolf is trouwens voorbij!)

Op maandag zijn we naar een ander deel van de stad gegaan. Nimmanhemin is een deel in opkomst waar de trendy restaurantjes en winkeltjes uit de grond schieten ( en gezien de crisis binnenkort waarschijnlijk ook weer de grond in!). Een japanse vriendin van ons heeft daar een restaurant/guesthouse en weet in haar keuken de meest fantastische macro-biotische gerechten te toveren. Kennelijk kwamen we als geroepen, want Noriko is weliswaar een schat... een echte zakenvrouw is ze niet en dus mochten wij het nieuwjaarsdiner mee bepalen en even later zelfs de prijs daarvan (wat nogal lekker gaat als je geen idee hebt van haar inkoopprijzen en haar verdere onkosten, maar uiteindelijk leek ze heel tevreden).

Na dat goddelijke eten zijn we naar een galerie van een andere vriendin van ons gegaan die de meest fantastische wandkleden maakt. helaas bleek ze zelf net op Phuket te zijn om een expositie in te richten, maar haar (Franse) echtgenoot was er wel (net terug van 2 grote exposities van haar werk in Lyon, dus wat dat betreft lopen de zaken kennelijk goed). De zaken hier in Chiang Mai lopen echter amper momenteel, deze maand was er nog geen enkele verkoop geweest ( met de nadruk op geweest.... je moet als verzamelaar je kunstenaars toch ondersteunen). We hebben uren met Jean zitten kletsen en op een gegeven moment belde Kachama (de kunstenares in kwestie dus) toevallig nog naar de galerie, dus hebben we haar nog even gesproken. Waarschijnlijk gaan we in het nieuwe jaar gezamenlijk nog wat eten.

J en J waren ondertussen zoals brave toeristen betaamt de plaatselijke bezienswaardigheden aan het afklepperen (op ons aanraden, de bezienswaardigheden zijn hier namelijk niet voor niets bezienswaardig) en hebben een tempel even buiten Chiang Mai bezocht en een hele massa bedrijfjes waar op ambachtelijke wijze de meest uiteenlopende producten gemaakt worden. 's Avonds hebben we met zijn allen in hun hotel gegeten om zo bij te kunnen kletsen onder het genot van de ambachtelijke producten van een wel erg goede kokkin.

Toen het kinderbedtijd was zijn Tooske en ik nog naar de Saloon gegaan, waar we bijna midden in een vechtpartij terecht kwamen, aangezien een erg dronken Thaise sinaasappelsap-verkoper het nodig vond de eigenaar van de Saloon en de klanten lastig te vallen en daar op een gegeven moment zelfs nog wat bevriende tuktuk chauffeurs bij optrommelde. dat had nog een aardig feestje kunnen worden (volgens Ron, de eigenaar van de saloon zijn thai het meest agressieve volk van Azie en daar zou hij best eens gelijk in kunnen hebben (had ik al gezegd dat jullie hier allemaal op vakantie moeten komen?), maar uiteindelijk eindigde het ermee dat de dronken sinaasappelsap verkopen Ron 2 sinaasappeltjes cadeau deed (en Tooske en mij 2 partjes :-( ) en lazarus in zijn auto wegreed.... om een kwartier later terug te komen en te melden dat hij ging vertrekken :-)

Op dinsdag zijn J en J naar de olifanten gegaan en wij naar een bakker (verschil moet er zijn he). gebak is hier namelijk best een zeldzaam verschijnsel, vooral als het lekker moet zijn, en ik had op internet ergens gelezen dat er een goede bakker zat in Chiang Mai, maar het was best een speurtocht. In nederland zou een bakkerszaak waarschijnlijk in een winkelgebied zitten, liefst in het centrum... deze zit helemaal buitenaf op een soort industrie terreintje.... geen erg succesvolle zaak zouden wij dus denken.... maar het was werkelijk verbijsterend! het zijn 2 kleine schuurtjes in een mooie tuin, de ene ingericht met wat tafeltjes en stoeltjes, de andere als winkeltje met een paar enorme koelvitrines en ook in de tuin kun je zitten en als je nagaat dat wij er op een doodnormale doordeweekse dag waren en het dus waarschijnlijk de normale drukte en dito omzet was, dan schat ik dat ze per dag wel een taart of 100 verkopen! Mensen stonden gewoon in de file om wat te kunnen kopen! Daar kan geen tocht naar de olifanten tegenop :-)

na onze gebaksorgie zijn we naar een tempel aan de rivier gegaan, waar je allerlei dieren kunt kopen, varierend van kikkers, waterschildpadjes, paling tot mussen en duiven om deze los te laten, hetgeen natuurlijk erg goed is voor je karma. We hebben daar wat kikkers en een stel musjes los gelaten en ook de vissen gevoerd (die bleken gelukkig geen kikkers te eten)

het avondeten hebben we dit keer met zijn tweetjes moeten doen, omdat J en J erg moe waren van het op een olifant zitten :-) en we zijn naar de zaak van een fransman gegaan waar we ook al jaren komen en die geheel traditioneel geen cider had (hij heeft al die jaren ook al problemen met zijn cider leverancier namelijk), maar wel heerlijke crepes.

de dag daarna was het de 24e en J en J hadden een welverdiend relax dagje ingepland, compleet met een luxe massage. Wij hebben zelf trouwens ook aardig rustig aan gedaan die dag, maar toch nog wel enige activiteit ontplooid, omdat onze bevriende kleermaker en zijn vrouw ineens weer in hun zaak bleken te zijn (de dagen daarvoor hadden we ook al een paar keer gekeken, maar de zaak was ofwel dicht, of er stond iemand anders in, dus we maakten ons al wat zorgen). Ze bleken een week in Bangkok te zijn geweest wegens een familiefeest, maar gelukkig waren ze er weer, zodat ik me meteen wat aan heb kunnen laten meten. Al voordat ik ook maar had kunnen zeggen dat ik wat wilde kopen nodigde Frank ons uit om binnenkort met zijn vieren wat te gaan eten (inmiddels hebben we dat ook al gedaan en ik zit nog steeds vol).

na de kleermaker zijn we ons in ons kerstpak gaan hijsen, omdat we gereserveerd hadden bij het beste franse restaurant ter plaatse (en misschien van heel Thailand) Le Crystal.

(ook hier slaat de leegte toe trouwens, normaal zit die zaak op zulke avonden vol en ze hadden maanden geleden ook al mail gestuurd dat ze een buffet zouden hebben, maar een week geleden kreeg ik mail dat het buffet niet doorging...... ik zou voor de 20 mensen die er uiteindelijk waren ook geen buffet neer hebben gezet!). J en J waren naar ons hotel toe gekomen en we werden daar door een wagen van le Crystal opgehaald om vervolgens vorstelijk onthaald te worden op fantastisch eten met een heerlijke wijn en ongeveer 300 liter water p.p. ( ze bleven maar doorschenken!). Toen we weer naar huis wilden moesten we nog even wachten voordat er een wagen beschikbaar was en mochten we even aan een apart tafeltje gaan zitten. A zei nog.... als ze nou maar geen water brengen.... en prompt kwamen er 4 glazen heerlijk koel water, zodat we klotsend weer naar huis zijn gereden :-)

Op eerste kerstdag zijn Tooske en ik eerst heerlijk aan het zwembad gaan liggen (lekker puh), daarna zijn we ergens koffie met gebak gaan nuttigen en vervolgens zijn we naar Australie geweest... de film dan! Echt een aanrader en ik wil van de gelegenheid gebruik maken om alle vrouwen die dit lezen de gezichtscreme van Nicole Kidman aan te raden...het spul kan heel wat hebben!

Na de film hebben we gedineerd bij een Italiaans restaurant hier in de stad.

J en J waren ondertussen op pad gegaan naar de hoogste berg van Thailand, Doi Inthanon,en daarna waren ze....kwijt! Op zich niet zo erg natuurlijk, maar ik had wel hun deel van Le Crystal voorgeschoten, dus ik mistte ze toch wel wat, aangezien ze beloofd hadden me die avond terug te betalen. Huilend ben ik daarna naar bed gegaan.

Op 2e kerstdag hadden we besloten niet in het hotel te ontbijten (het is wel goed, maar altijd hetzelfde is ook snel saai) en toen we in de stad zaten te ontbijten zagen we ineens.... de schuldenaars! Gelukkig dus niet verdronken in een thaise waterval of zo.

het feit dat ze ons niet meteen terug hadden betaald was trouwens erg slecht voor hun karma, op zich niet zo erg, maar heel Chiang Mai moest er onder lijden... het heeft namelijk de hele dag geregend (regen is iets wat normaal buiten de regentijd niet voor hoort te komen hier, laat staan dat het een hele dag regent...het lag dus echt aan J en J!..... 's avonds hebben ze ons terugbetaald en daarna is het hier weer prachtweer!)

's Middags hebben Tooske en ik een massage genomen in ons hotel. Ons hotel beschikt wel over een massageruimte, maar de masseuses komen van een grote salon ergens anders in de stad. We zaten dus braaf te wachten en ineens zag ik daar een jonge massage-godin de lobby van het hotel binnenkomen... gevolgd door haar grootmoeder... en ja hoor, raad maar welke masseuse ik kreeg ;-(

Ondanks haar gevorderde leeftijd bleek oma echter wel fantastisch te kunnen masseren, al geef ik eerlijk toe dat ik, toen ze op een gegeven moment bovenop de massagetafel klauterde en schrijlings op me plaats nam, even dacht 'Lieve God, laat haar niet incontinent zijn'..... gelukkig bleek mijn amulet ook hiertegen echter bescherming te bieden!

Die avond zijn we dus gaan eten met de kleermaker en zijn vrouw, Frank en Varitha, en zoals gezegd zitten we daar nog steeds vol van.... 2 soorten salade, 2 soorten warme groente, vis (een hele, en geen kleintje), krab op 2 manieren klaargemaakt, garnalen in tamarindesaus en daarna een berg sticky rice met mango.... ze kunnen de door mij bestelde kleren na levering meteen weer een paar maten groter maken :(

Daarna zijn we afscheid gaan nemen van J en J die vanochtend naar Singapore verder zijn gevlogen. ze hadden trouwens pech (karma he!) want er was wat mis gegaan met de boeking van hun hotel kamer, zodat ze de laatste nacht door hebben moeten brengen in een suite ter grootte van paleis Het Loo (alleen de badkamer was al groter dan onze hele hotelkamer)

En zo treft de ene hier dus een massage-godin... de ander een suite en ik ..... ik trof oma...... ik moet toch maar eens een hartig woordje met mijn amulet gaan spreken.