Even een eerste korte berichtje om te laten weten dat we goed zijn aangekomen. Tegen de verwachting in zijn we zelfs geland op het normale vliegveld van Bangkok en niet op een militaire basis 160 km ten oosten van de stad.
Het was wel apart om het grootste vliegveld van Azie te zien met daarop hooguit 10 vliegtuigen. Het had iets van een post-apocalyptische film.
Nou past dat op zich best bij Bangkok, want de chaos die hier altijd heerst doet sterk denken aan de film Bladerunner.
Maar dat is dus de standaard chaos die hier hoort te zijn. Betogende menigten zijn we niet tegen gekomen, laat staan dat we zijn aan- en/of neergeschoten.

Onze vlucht had, anders dan oorspronkelijk gepland een tussenlanding in Wenen en wat ook niet gepland was, was dat de vlucht zo overboekt was dat we economy moesten vliegen. Wat wel weer al vanouds was, was dat de passagier voor me als aller- allereerste van iedereen zijn stoel naar achteren gooide en me zo veranderde in een volmaakte imitatie sardine in blik. Gelukkig duurde de vlucht maar 13 uur :(

gelukkig zaten we wel naast een stel oudere heren, waarvan we vermoeden dat ze niet naar dit land zijn gekomen puur voor de cultuur en die een bron van vermaak waren. Zo waren ze stuk voor stuk te oud om nog te kunnen lezen wat er op het formuliertje stond dat ze voor het verkrijgen van een visum hier in moesten vullen en heb ik dat dus braaf voor gelezen, waarna ze het zelf in het engels invulden. De man naast me was van beroep chef-cock (wat gezien zijn reisdoel wellicht nog van pas komt!), de man daarnaast was bisnes man (wellicht een collega van ons aller-landgenoot Joran v.d. S).

Maar we maken het dus goed, het enige wat ik gezien heb dat leek op een razend tekeergaande menigte was Tooske in wat modezaken